بررسی سیر بالینی و نتایج روش های مختلف درمانی ندول های داغ

ندول های داغ حدود 5% ندول های تیروئید را تشکیل می دهند. در زمینه شیوع این ندول ها، احتمال بروز هیپرتیروئیدی و نتایج رویکردهای مختلف درمانی، آمارهای منتشر شده متفاوت است. هدف از این مطالعه بررسی سیر بالینی ندول های داغ و نیز نتایج به دست آمده از روش های متداول درمانی در دهه 76-1366 بود. مواد و روش ها: طی سال های 76-1366، 302 بیمار که تشخیص ندول داغ تیروئید در آنان با انجام اسکن رادیوایزوتوپ، معاینه بالینی و آزمون های تیروئید به اثبات رسیده بود بررسی و 132 بیمارکه حداقل به مدت یکسال پیگیری شده بودند، مطالعه شدند. بیماران در 2 گروه هیپرتیروئیدی و یوتیروئید قرار داشتند و بیمارانی که حداقل به مدت یکسال پیگیری منظم داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها: مدت پیگیری بیماران (5/3±9/4) 10-1 سال بود و بیماران در محدوده سنی 76-15 سال قرار داشتند. 115 بیمار زن و 17 بیمار مرد و نسبت بیماران زن به مرد 1/7 بود. 66 بیمار (50%) در اولین مراجعه هیپرتیروئید بودند و 18 نفر حین پیگیری دچار هیپرتیروئیدی شدند (در مجموع 84 نفر). 67 بیمار تحت درمان با ید رادیواکتیو قرار گرفتند. ید 131 دریافتی 8-25 میلی کوری و متوسط سن بیماران 13±5/47 بود. 73% بیماران یوتیروئید بودند، 5/10% هیپرتیروئیدی تحت بالینی و 16%هیپوتیروئیدی داشتند. در پایان مطالعه ندول در 21% بیماران از بین رفت. 23 بیمار با سن متوسط 7±4/26 سال تحت عمل جراحی قرار گرفتند. در 17 مورد لوبکتومی و در6 مورد تیروئیدکتومی ساب توتال انجام شد. در این بیماران عود هیپرتیروئیدی آشکار مشاهده نشد ولی هیپرتیروئیدی تحت بالینی در 22% بیماران باقی ماند. هیپوتیروئیدی بالینی در یک بیمار و هیپوتیروئیدی تحت بالینی نیز در یک بیمار طی 2 ماه پس از جراحی بروز کرد (6/8%). از 66 بیماری که در اولین مراجعه یوتیروئید بودند، در 18 بیمار هیپرتیروئیدی ایجاد شد. 16 بیمار دیگر نیز به علت بزرگ بودن ندول جراحی شدند. 32 بیمارکه یوتیروئید باقی ماندند در پیگیری بدون درمان در 25 بیمار اندازه ندول تغییر نیافت، در 6 بیمار اندازه ندول افزایش داشت و در یک بیمار ندول از بین رفت. 10 بیمار هیپرتیروئید در گروه درمان طبی با داروهای آنتی تیروئید قرار گرفتند. این بیماران حاضر به دریافت ید رادیواکتیو یا انجام جراحی نشدند. نتیجه گیری: درمان با ید رادیواکتیو و جراحی موفقیت آمیز بود. میزان بروز کم کاری تیروئید در پی تجویز ید رایواکتیو افزایش قابل ملاحظه ای نسبت به بیمارانی داشت که جراحی شدند. در پی تجویز ید رادیو اکتیو با وجود اینکه در بیش از نیمی از بیماران اندازه ندول کاهش می یابد، اکثراً ندول باقی می ماند.